Δευ - Παρ: 09:00 - 17:00 σταθ:τηλεφωνικό κέντρο: 2310 550331, 550371 κιν:6977446865 - 004917620115904 - 6932856670

Δημοσιεύσεις

Συγραφικό έργο

Το εμπόριο πολιτιστικών αγαθών στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αρμενόπουλος 6/1994, σελ. 650 - 658

Η ανωτέρω μελέτη αναλύει το έννομο καθεστώς που διέπει το εμπόριο πολιτιστικών αγαθών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διαπιστώνεται ότι το άρθρο 36 της Συνθήκης της ΕΟΚ δεν είχε πρακτική σημασία για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών. Εκείνη την περίοδο θεσπίστηκε η οδηγία 93/7/ΕΟΚ, η οποία για πρώτη φορά στο ευρωπαϊκό δίκαιο προέβλεπε ρητά ότι πολιτιστικά αγαθά που έχουν απομακρυνθεί παράνομα από το έδαφος κράτους μέλους επιστρέφονται σε αυτό. Διατυπώνεται ρητά επίσης ο ορισμός του πολιτιστικού αγαθού ως το αγαθό το οποίο δύναται να χαρακτηριστεί ως «εθνικός θησαυρός καλλιτεχνικής, ιστορικής ή αρχαιολογικής αξίας» κατ' εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας ή των εθνικών διοικητικών διαδικασιών. Για την πραγματοποίηση των σκοπών της Οδηγίας κάθε κράτος μέλος ορίζει μία ή περισσότερες κεντρικές αρχές, οι οποίες είναι αρμόδιες να αναζητούν το πολιτιστικό αγαθό, να γνωστοποιούν την ανακάλυψή του, να λαμβάνουν μέτρα για τη συντήρησή του και να συνεργάζονται με τις αρχές του κράτους μέλους που το αναζητεί για την επιστροφή του.

Παράλληλα αναλύεται ο θεσμός της αγωγής απόδοσης (επιστροφής) πολιτιστικού αγαθού, την οποία νομιμοποιείται να ασκήσει ενεργητικώς το κράτος μέλος από το έδαφος του οποίου απομακρύνθηκε παράνομα το πολιτιστικό αγαθό. Προσεγγίζεται αναλυτικά το περιεχόμενο του Κανονισμού 3911/92 και ο θεσμός της έκδοσης και υποχρεωτικής επίδειξης ειδικής άδειας αναφορικά με την εξαγωγή πολιτιστικών αγαθών εκτός των τελωνειακών ορίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσεγγίζεται κριτικά η άποψη μερικών εκπροσώπων κρατών μελών του λεγόμενου ευρωπαϊκού βορρά που αντιμετωπίζουν τη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών ως ψυχρή επένδυση και ομιλούν για δήθεν «πολιτιστικό εθνικισμό», φωτογραφίζοντας εμμέσως τις ελληνικές θέσεις. Συμπερασματικά προτείνεται μία ενιαία ευρωπαϊκή ρύθμιση για εκτενέστερη αντιμετώπιση και διασφάλιση της εμπορίας πολιτιστικών αγαθών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης με δεδομένο ότι κατά κοινή ομολογία διαπιστώνεται ότι τα πολιτιστικά αγαθά δεν αποτελούν τύποις εμπορεύματα, είναι δημόσια αγαθά και δύναται να ανήκουν μόνον κατ' εξαίρεση σε φυσικά πρόσωπα.