Δευ - Παρ: 09:00 - 17:00 σταθ:τηλεφωνικό κέντρο: 2310 550331, 550371 κιν:6977446865 - 004917620115904 - 6932856670

Δημοσιεύσεις

Συγραφικό έργο

Συνδεδεμένες επιχειρήσεις στο γερμανικό και ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο

Αρμενόπουλος - Επιστημονική Επετηρίδα 14 (1993), σελ. 157 - 166

Η μελέτη διαπιστώνοντας ότι στο επίκεντρο της οικονομίας των ανεπτυγμένων κρατών- εδώ και έτη- δεν βρίσκεται η μεμονωμένη επιχείρηση, τονίζει ότι έλαβαν τη θέση της τελευταίας οι όμιλοι επιχειρήσεων, άλλως συνδεδεμένες επιχειρήσεις, κοντσέρν και στο χώρο του δικαίου του ανταγωνισμού καρτέλ και τραστ. Ερευνά το σύγχρονο οικονομικό φαινόμενο της ενοποιημένης, συντονισμένης και ενίοτε κεντρικά διοικούμενης οικονομικής δραστηριότητας. Με αφετηρία μία σύντομη αναδρομή στην εμφάνιση και καθιέρωση του παραπάνω φαινομένου στις σημερινές συναλλαγές, επιχειρείται μία πρώτη ανάλυση της έννοιας των συνδεδεμένων επιχειρήσεων υπό το πρίσμα του γερμανικού και ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου. Διαπιστώνεται ότι ο γερμανός νομοθέτης, πιθανότατα και υπό την πίεση των οικονομικών εξελίξεων, θεσμοθέτησε έννοιες και κανόνες και δη με λεπτομέρεια, όταν στη χώρα μας, κατά τη σύνταξη της μελέτης, δεν υπήρχαν θεσμοθετημένες καν οι βασικές γενικές έννοιες. Η κατοχή της πλειοψηφίας κεφαλαίων της μίας εταιρίας από την άλλη, ο έλεγχος λήψης αποφάσεων μέσω του ελέγχου δικαιωμάτων ψήφου στη γενική συνέλευση των μετόχων της μίας εταιρίας από την άλλη, η συγκέντρωση εταιριών υπό ενιαία διοίκηση, η δυνατότητα άσκησης άμεσης ή έμμεσης δεσπόζουσας επιρροής, η σχέση αμοιβαίας συμμετοχής μίας εταιρίας στο κεφάλαιο της άλλης, η συμβατική δέσμευση μέσω σύναψης οικονομικών, παραγωγικών ή εμπορικών συμφωνιών, συνιστούν για το γερμανό νομοθέτη κάποιες βασικές περιπτώσεις ύπαρξης σύνδεσης εμπορικών επιχειρήσεων. Αναλύεται περαιτέρω η περίπτωση που εμπορική εταιρία εξαρτάται από δεύτερη εταιρία, η οποία εξαρτάται από τρίτη εταιρία, δημιουργείται δηλαδή η λεγόμενη έμμεση ή πολυβαθμική εξάρτηση.

Αναλύεται το έννομο πλαίσιο της λεγόμενης κοινωνίας επιχειρήσεων, όπου διαφορετικές μητρικές εταιρίες δύνανται να έχουν θέσει σε σχέση εξάρτησης ή να έχουν ιδρύσει από κοινού μία ή περισσότερες θυγατρικές εταιρίες. Γίνεται επίσης εκτενής ανάλυση και διάκριση μεταξύ απλής και πολλαπλής εξάρτησης στο γερμανικο δίκαιο. Περίπτωση απλή σχέση εξάρτησης στην κοινωνία επιχειρήσεων είναι όταν αναλαμβάνει μία εκ των μητρικών εταιριών αποκλειστικά τη διοίκηση της θυγατρικής ή των θυγατρικών. Όταν οι μητρικές εταιρίες δύνανται με βεβαιότητα να ασκήσουν από κοινού διαρκή δεσπόζουσα επιρροή σε κοινωνία επιχειρήσεων υφίσταται σχέση πολλαπλής εξάρτησης. Ο γερμανικός νόμος περί ανωνύμων εταιριών εφαρμόζεται κατ' αρχήν ευθέως σε κάθε εταιρία το κεφάλαιο της οποίας διαιρείται σε μετοχές, παράλληλα όμως εξετάζεται η αναλογική εφαρμογή του σε κάθε περίπτωση εμπορικών εταιριών, ακόμα και χωρίς κεφαλαιουχικό χαρακτήρα. Ο θεσμός των συνδεδεμένων επιχειρήσεων προσεγγίζεται και υπό το πρίσμα του ευρωπαϊκού (τότε) κοινοτικού δικαίου. Ειδικότερα διαπιστώνεται η παράλληλη εφαρμογή εθνικών και κοινοτικών διατάξεων και η συνήθης περίπτωση των πολυεθνικών επιχειρήσεων, όπου εταιρίες δραστηριοποιούνται εκτός συνόρων του κράτους που εδρεύουν, μέσω ίδρυσης θυγατρικών εταιριών, άμεσα ή έμμεσα, συμβατικά ή εν τοις πράγμασι. Μετά από μία εκτενή ανάλυση της σχετικής θεματικής η μελέτη διαπιστώνει ότι το κωδικοποιημένο δίκαιο των συνδεδεμένων επιχειρήσεων λειτουργεί επιτυχώς στη Γερμανία, ενώ ο ευρωπαίος νομοθέτης κινείται συστηματικά προς την ενιαία ρύθμιση υπερεθνικών επιχειρησιακών συγκεντρώσεων. Το εσωτερικό ελληνικό δίκαιο τονίζεται ότι πρέπει να κινηθεί ταχύτερα στην κατεύθυνση της εναρμόνισης με τις διατάξεις του ευρωπαϊκού δικαίου. Ειδικά όσον αφορά τον ελληνικό νόμο περί ανωνύμων εταιριών κ.ν. 2190/ 1920, συμπεραίνεται ότι σκόπιμη θα ήταν μία τολμηρότερη τροποποίησή του προς την κατεύθυνση της αναλυτικότερης, πιο μεθοδικής και πιο συστηματικής ρύθμισης του δικαίου των συνδεδεμένων επιχειρήσεων.