Δευ - Παρ: 09:00 - 17:00 σταθ:τηλεφωνικό κέντρο: 2310 550331, 550371 κιν:6977446865 - 004917620115904 - 6932856670

Δημοσιεύσεις

Συγραφικό έργο

Η σύγχρονη προβληματική των συνδεδεμένων επιχειρήσεων στο ελληνικό δί-καιο επιχειρήσεων και εταιριών

Αρμενόπουλος 11/1999, σελ. 1512 - 1516

Στην παρούσα μελέτη αναπτύσσεται αναλυτικά η προβληματική των συνδεδεμένων επιχειρήσεων. Αρχικά γίνεται εκτενής αναφορά στις έννομες σχέσεις εξάρτησης και αναλύονται οι αντίστοιχες διατάξεις του άρθρου 42ε παρ. 5 κ.ν. 2190/ 1920. Το δίκαιο των συνδεδεμένων επιχειρήσεων συνιστά ειδικό εταιρικό δίκαιο, που διέπει το έννομο καθεστώς εταιριών μεταξύ των οποίων υφίσταται δεσμός σύνδεσης. Συνιστά όμως παράλληλα και ειδικό δίκαιο των επιχειρήσεων, στο βαθμό που κάποια ή κάποιες από τις επιχειρήσεις δεν αποτελούν εταιρίες του εμπορικού δικαίου αλλά μη εμπορικές επιχειρήσεις. Στη συνέχεια αναλύονται τα πλαίσια της συμμετοχικής μορφής σύνδεσης και ειδικότερα η σχέση μητρικής-θυγατρικής επιχείρησης. Αυτή υφίσταται στις περιπτώσεις που η εξαρτησιακή σχέση ερείδεται σε συμμετοχικά, πλειοψηφικά, διοικητικά δικαιώματα. Η θυγατρική εταιρία διατηρεί την νομική προσωπικότητά της και την αυτοτέλειά της, «υποτάσσεται» όμως στη μητρική εταιρία από άποψη διοίκησης και προσανατολισμού της επιχειρηματικής δραστηριοποίησης. Μετά από ένα εισαγωγικό κεφάλαιο στις αντίστοιχες έννοιες και τη συναφή περιπτωσιολογία αναλύονται οι έννομες σχέσεις κατοχής πλειοψηφίας κεφαλαίου ή δικαιωμάτων ψήφου, ελέγχου της πλειοψηφίας δικαιωμάτων ψήφου, δικαιώματος διορισμού ή παύσης της πλειοψηφίας της διοίκησης και άσκησης δεσπόζουσας επιρροής. Στο επόμενο κεφάλαιο αναλύεται η συμβατική- δικαιοπρκατική σύνδεση. Στην προκειμένη περίπτωση προκύπτει η σύνδεση από την ύπαρξη αντίστοιχης σύμβασης ή ρήτρας στο καταστατικό. Είναι ανεξάρτητη από την ύπαρξη ή όχι παράλληλης συμμετοχικής σύνδεσης και δύναται να αναπτύσσεται με ιδιαίτερη πολυπλοκότητα στην πράξη.

Κατόπιν εξετάζεται ενδελεχώς το ζήτημα της εν τοις πράγμασι σύνδεσης επιχειρήσεων. Διαπιστώνεται ότι οι περιπτώσεις της εν τοις πράγμασι σύνδεσης σχετίζονται με την πολυπλοκότητα σχέσεων και εξαρτήσεων που οι καθημερινές επιχειρηματικές συναλλαγές θέτουν στο νομικό προσκήνιο και την αντίστοιχη νομολογιακή και θεωρητική αντιπαράθεση. Ορίζεται ότι εν τοις πράγμασι σύνδεση υφίσταται στην περίπτωση που τα διοικητικά, διαχειριστικά ή εποπτικά όργανα μιας (κυρίαρχης) επιχείρησης καθώς και μιας ή περισσότερων επιχειρήσεων, με τις οποίες δεν υφίσταται σχέση μητρικής-θυγατρικής εταιρίας, αποτελούνται κατά πλειοψηφία από τα ίδια πρόσωπα. Οι ως άνω επιχειρήσεις, κατά το ελληνικό εταιρικό δίκαιο, πρέπει να έχουν τον εταιρικό τύπο της ανώνυμης εταιρίας, της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης ή της ετερόρρυθμης κατά μετοχές εταιρίας. Στο τελευταίο μέρος της μελέτης αναλύεται η περίπτωση που οι εξαρτησιακές σχέσεις εκτείνονται σε περισσότερα των δύο επιπέδων, τόσο καθέτως όσο και πλαγίως, και συνιστούν τις λεγόμενες πολυεπίπεδες σχέσεις εξάρτησης.